Island vibe
Door: Ivonne
Blijf op de hoogte en volg Ivonne
29 Oktober 2014 | Thailand, Phi Phi Don
Vanuit het noorden van Thailand zijn we steeds zuidelijker afgezakt naar de eilanden. We begonnen bij Koh Talu, een klein privé-eilandje. En wat was het prachtig daar! Eindelijk zagen we strand! We sliepen in een mooi hutje met wederom een buitendouche. Elke dag zijn er verschillende activiteiten. De eerste dag zijn we meegelopen naar het viewpoint. Een meisje uit Cambodja was de gids, en hoewel het een vrij simpel tochtje was waren we blij dat we met haar mee liepen zodat ze de spinnenwebben (inclusief heeele grote spin!) voor ons weg kon halen. Gewoon met haar blote handen. Wat een heldin! Ze was een heel lief meisje en hield maar niet op met zeggen dat we 'so beautiful' zijn door onze 'white skin'. Grappig is dat Aziaten vaak niet van zon houden. Ze trekken zo veel mogelijk kleding aan om maar niet bruin te worden. Bij de drogist koop je ook bijna alleen maar producten met whitening effect. Heel gek! (zie foto)
Nadat we het mooie uitzicht hadden gezien, nam het Cambodjaanse meisje ons mee naar de schildpaddenopvang. Daar hebben we schildpadjes van een paar maanden tot een paar jaar gezien en zelfs vastgehouden. Té leuk! Toevallig was er de volgende dag zelfs een uitzetting en we mochten daaraan bijdragen. Nóg leuker! Het blijkt dat de schildpadden naar Koh Talu komen om hun eieren te leggen. Bij de opvang gaan ze dan die eieren verzamelen en laten uitkomen. Ze verzorgen de baby schildpadjes dan tot ze minimaal een half jaar zijn en dan worden ze uitgezet in de zee, zodat de overlevingskans van de schildpadden veel groter is en de sterk verminderde populatie kans heeft om te groeien.
Na een spectaculaire zonsondergang en een relaxte avond zijn we de volgende ochtend meegegaan met de snorkeltrip. Met een groot varend vlot werden we naar de snorkelspot gebracht. We moesten even wennen aan de Aziatische minder hygiënische standaard met beschimmelde snorkels en maskers met opgedroogde dode insecten erin, maar toen we ons daar overheen hadden gezet was het heel mooi! Heel veel vissen, dus voor mij even langzaam wennen... 's Middags hebben we de schildpadden vrij gelaten. Omdat dit keer de schildpadden gechipt waren mochten we onze eigen schildpad zelfs een naam geven! Er ging een hele officiële ceremonie in het Thai aan vooraf, waarna de chaos begon, want er waren veel mensen en veel schildpadden om vrij te laten. Wel heel leuk om te doen!
Daarna moesten we ons haasten om de boot terug naar het vaste land te halen en werden we in een busje nog zuidelijker naar de volgende bestemming gebracht: Chumphon. Daar hebben we 1 nachtje overnacht om de volgende ochtend héél vroeg de boot naar Koh Tao te nemen. Voorbereid op het ergste begonnen we vol goede moed aan de twee uur durende boottocht. En het werd een historische, want: we zijn niet zeeziek geworden! Redelijk fris (want om 4:30 uur opstaan draagt niet echt bij aan ultieme frisheid) kwamen we dus aan op Koh Tao in de ochtend. We waren toe aan wat relaxen na het drukke programma tot nu toe, dus we hebben lekker het stadje en het strand verkend en een verkoelende duik in het zwembad genomen. De volgende dag zijn we gaan duiken! Koh Tao is een echt duikerseiland; op elke hoek van de straat (en zelfs daartussen in ook nog) vind je een duikschool en dat is niet voor niets. Want de onderwaterwereld rond dit kleine eilandje is mooi! Kleurrijk koraal en veel verschillende vissen. Heel leuk om te doen!
Nadat we een feestje op het strand met vuurshows en buckets hadden meegemaakt, besloten we er nog een dagje aan vast te plakken en vervolgens naar het volgende eilandje te reizen: Koh Phi Phi. Koh Tao ligt in het oosten van het land in de Golf van Thailand, Phi Phi ligt aan het westen in de Andaman Zee. Wéér heel vroeg vertrokken we met de boot, via stops op de eilanden Koh Pangan en Koh Samui naar het vaste land. Vanuit daar gingen we met de bus in zo’n twee uur naar Krabi, waar we twee uur hebben gewacht op de boot die er ook bijna twee uur over doet naar Koh Phi Phi. In totaal een reisdag van 12 uur! Best vermoeiend, ook omdat de boottocht van Koh Tao naar Koh Pangan niet heel vlekkeloos verliep (lees: wel groene gezichten, maar geen vissen voeren!). Maar we hebben het overleefd en zijn goed aangekomen op onze laatste bestemming. Koh Phi Phi is nog kleiner dan Koh Tao. Er zijn dan ook geen auto’s of brommers op het eiland, alleen fietsen en karren waarmee spullen te voet verplaatst worden.
Die avond hebben we het rustig gehouden. Met Nederlanders Joost en Marieke, die toevallig ook die dag van Koh Tao naar Koh Phi Phi reisden, hebben we wat gegeten en zijn we naar de Reggae Bar gegaan. Daar kun je voor een gratis bucket Thai boxen tegen een andere vrijwilliger. Nogal gênant, maar wel grappig om even naar te kijken. De volgende dag hebben we weer een relax-dag ingevoerd en hebben we even op het strand gelegen en in de zee gezwommen. Het water was zó ondiep dat het gewoon heet was, niet normaal! Na een paar meter werd het pas wat dieper en koeler. Tijdens het zwemmen begon het te regenen, dus hebben we onder een afdakje kaartspelletjes gespeeld. Heerlijk vakantiegevoel!
’s Avonds hebben we de strandfeestjes verkend, maar dat was een beetje overweldigend. De ene strandtent blaast nog hardere muziek dan de andere, de gratis buckets in ruil voor naakte lichaamsdelen vliegen je om de oren, net als de dronken Engelsen die niet meer op hun benen kunnen staan… Het idyllische plaatje van overdag was veranderd in een ordinair uitgaansgebied waar ik me niet erg tussen voelde passen. Begin ik soms oud te worden???
De volgende dag boekten we een boottocht. Die zou ons de kleine, onbewoonde eilandjes rond Koh Phi Phi laten zien, waaronder Maya Bay, een van de filmlocaties van ‘The Beach’, Monkey Beach, waar inderdaad aapjes rondlopen!, Mosquito Island, waar erg goed gesnorkeld kan worden, net als rond Bamboo Island en nog wat mooie plekjes. Onderweg hebben we ook nog dolfijnen gezien! Ondanks de regen die we onderweg te verduren kregen was het dus een geslaagde trip. Met een gekke Thai als kapitein, van wie we al nauwelijks begrepen op welke locatie we waren. Laat staan dat hij ons wat kon vertellen over de plekken… Maar dat kon de pret niet drukken!
En toen was onze laatste dag alweer aangebroken… Om half 4 ‘s middags zou onze 25 uur durende reis naar huis beginnen. Dat betekende dus dat we nog wat tijd hadden om: souvenirs te shoppen! En vooruit, ook om nog een massage te nemen! Én zelfs ’s ochtends heel vroeg op te staan om naar het viewpoint te klimmen. Prachtig uitzicht op de twee eilanden die met elkaar verbonden zijn door een smal stuk land met aan weerszijden een strand, waar het eigenlijk allemaal gebeurt op Koh Phi Phi. Moe doch voldaan begonnen we aan onze lange terugreis. Die ons allereerst per boot zou brengen naar Krabi, vervolgens per vliegtuig naar Bangkok en vanuit daar in 1 lange vlucht (met 2 uur vertraging) naar Amsterdam... Wat een heerlijke vakantie was het! Vol nieuwe ervaringen (cultuurshock!), bijzondere ontmoetingen (olifanten!), prachtige natuur (jungle!) en heerlijke relax-dagen op de fan-tas-tische stranden. Ookal zijn we van mening dat Thailand niet meer het land van de glimlach is, was het zeker de moeite van een bezoek waard. Grote kans dat ik nog eens terug ga die hoek in, om andere Zuidoost Aziatische landen te bezoeken die wellicht nog wat minder ‘aangetast’ zijn door het vele toerisme.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley